Pijn raakt ons allemaal.

Soms kun je je pijn in de ademsessie voelen en lieflijk vasthouden. Je leert je er doorheen te bewegen tot het je niet meer raakt en je naar liefde terugveert. Maar soms blijven je wonden lang pijnlijk en keren ze steeds terug in je bewustzijn.

We gaan het er nog veel over hebben… want het doorvoelen en omarmen van je pijn brengt grote innerlijke vrijheid. Vrijheid om jezelf te durven zijn en je liefde te durven uiten zonder angst dat je opnieuw in pijn geraakt wordt.

Pijn (angst, miskenning en schuld) en liefde lijken bijzonder verre uitersten in het besef van je innerlijke strijd. Het lijkt dan alsof een dierbaar stukje van jezelf wordt aangetast wanneer je door pijn wordt geraakt. En vooral als je pijn ervaart door afwijzing van je geliefden…  dat is best een diepe wond die je lang in zijn greep kan houden.

Zoals gezegd, terugveren naar liefde doe je door bewust verbonden ademwerk. Door te ademen breng je beweging in de starre gedachten en gevoelens van pijn. Die beweging zal je meenemen naar de natuurlijke uitersten van je pijn… want in het ademwerk ligt verborgen de liefde die jij bent. 

Alles in het leven kent een uiterste. Zonder uitersten kan geen van de kanten bestaan. Dat is de magie van het leven. De yin en yang die in elkaar verbonden zijn. Het leven heeft uitersten nodig om de beweging op gang te houden.

Zonder nacht kan de dag niet beginnen.
Zonder contrasterende kleuren zou je niet weten wat wit is.
Een berg zal onzichtbaar zijn zonder een dal.
Zonder kou zou je niet weten hoe heerlijk het is
om je op te warmen in een heerlijk nazomerzonnetje.

Zo is het aangaan en opschonen van je pijn niets anders dan een intieme reis. Het begint bij je pijn daadwerkelijk te doorvoelen met je eigen adem en er diepe ademhalingen aan te wijden in en uit liefde voor jezelf. Pas dan kan je er een beweging in maken naar licht en liefde die je werkelijk bent.

De adem is je voertuig. 

Je kunt een station niet verlaten als je niet eerst ziet dat er een station is. Zie je pijn als een vertrekstation. In de adem te zijn met je pijn is datgene wat de beweging er doorheen mogelijk maakt.

Wat pijn zo lastig en onprettig maakt is het feit dat je je niet gezien of gehoord voelt. Het maakt je emotioneel, afhankelijk, zwak en onbelangrijk.

Maar je moet je realiseren dat het andere uiterste daarmee juist gecreëerd wordt. Dat deel waar jij juist onafhankelijk, bijzonder, uniek, belangrijk bent en wel de aandacht krijgt. Bewustwording door ademwerk is de magie die dit proces versneld omarmt en de zo gewenste beweging op gang brengt.

Ik leer je in bewust verbonden ademwerk te zijn met je pijn zonder dat het een deel van je is of wordt. Van denken, voelen, ervaren, hebben… naar gewoon zijn en ademen met de emoties die de pijn, het verdriet, de angst en de woede veroorzaken.

Want vastzitten gebeurt alleen als je de pijn er niet laat zijn. De pijnlijke emoties zullen je achtervolgen omdat pijn altijd aandacht wil…

Zolang je verhalen blijft verzinnen om iets te verklaren blijft de wond open.
Verhalen uit het verleden zijn geen garantie voor verlicht leven in de toekomst.

In bewust verbonden ademwerk leer je te ervaren zonder oordeel.
Wees bereid om alles te voelen en door je heen te laten stromen.

Adem is beweging.  Beweging is leven. 

Ga mee met de stroom van het leven want het leven gaat zijn eigen gang, altijd al gedaan.
Als je de beweging van je adem toelaat dan ga mee in die flow naar je eigen liefde!

Dan stopt de strijd of het gevecht en kan de weg naar liefde beginnen.
Dan stop je met zoeken naar oorzaken of verklaringen uit het verleden.
Want die zoektocht is zinloos…

Het verleden kun je niet veranderen en je kunt je toekomst niet met het verleden uitleggen.
Deze doodlopende weg herken aan je adem die je vastzet.

Er is alleen NU. Hier is de magie, de verwondering, de schoonheid, het echte leven!
Stop er dus mee overal een verhaal van te maken.

Verhalen van je pijn en je gedoe zijn niet de waarheid, maar alleen een perceptie van je gedachten of gevoelens waar jij bevestiging op wenst. In plaats daarvan … wees nieuwsgierig naar het natuurlijke verloop van je pijn.

Het verleden kun je niet veranderen, redden, fixen of beter maken. Transformatie naar verlichting volgt vanzelf op herkenning, erkenning, acceptatie en integratie van je pijn.

Stop alsjeblieft met de zinloze discussie met mezelf en anderen over je gedoe. Het houdt je alleen langer weg van datgene wat je echt wenst of wil en wat echt belangrijk voor je is.

Vaak gaan we onszelf identificeren met onze pijn… maar dan zeg je dat je de pijn BENT. En dat is gewoon niet waar. Jij bent de reiziger, de getuige, de observator van alles wat het leven te bieden heeft.

Alleen in beweging kom je terecht bij jezelf op elk nieuw NU moment.

Durf elke definitie van pijn te laten varen, want jij staat er los van. Geef je over in je ademwerk en zie, voel, hoor, ervaar en omarm het leven.

In je bewsut verbonden ademwerk leer je eerlijk en oprecht, in liefde, deze vraag te beantwoorden…
Wat leert mijn leven me nu?

Het leert het je om je open te stellen, zonder valse hoop en verwachtingen. Zo ontmoet je je leven zoals het zich aan je voordoet. In volledige vrijheid, ongebondenheid, stilte, liefde en dankbaarheid.

En zo worden de uitersten op een prachtige manier aan elkaar verbonden… als jij het toelaat.